dinsdag 4 augustus 2015

Heftige tijd en nu beetje terug bij af

Zo fris en fruitig als ik dit jaar begon met wilde plannen op allerlei gebieden in mijn leven, zo opgebrand en lusteloos ik nu even ben. Dit klinkt nu heel erg zwaar, alsof alles voor niets is geweest. Zo erg zit het ook niet in elkaar, maar soms loopt het leven anders. Ik ben een strijder en van nature positief gestemd, dus ga ik gewoon weer helemaal opnieuw beginnen met mijn plannen. Wellicht hier en daar aangepast, dat moet ik nog rustig gaan bekijken. De afgelopen maanden heb ik privé veel voor mijn kiezen gehad. Ik heb veel anderen geholpen, waarom omdat ik dat wou, maar mijzelf een beetje vergeten. Mijn partner heb ik bijgestaan in lastige keuzes, mijn ouders die mantelzorgers zijn en het eigenlijk niet meer aankunnen (waardoor ik balanceer op de functie van mantelzorger), op het werk dingen te verduren gekregen zoals teruggang in uren en een daarbij behorende teruggang in financiën en nog een lief schoonfamilielid die erg ziek is geweest. Al deze zaken en nog kleine dingen in een korte tijd van 2 a 3 maanden, is best pittig. Daardoor financieël soms domme keuzes gemaakt. Makkelijker geld uitgegeven, omdat ik de energie niet had om goed op de centen te letten. Niet gezond gegeten en mijn suikerverslaving is weer terug! Gespannen schouders en rusteloze nachten. Tja dat hakt erin. Aan wie heb ik dit nu te danken? Juist aan mijzelf! Wellicht een beetje streng om zo te oordelen, misschien niet. Dat maakt mij niet zoveel uit. Ik weet gewoon als ik rustiger was gebleven in bepaalde situaties en ik stabieler was met al mijn plannen ik het wellicht niet zover had laten komen. Gelukkig zie ik het niet als falen, maar als een les. Ik weet dat ik altijd teveel op mijn schouders haal. Alles graag zelf wil doen. Niets uit handen geef en vooral mijn eigen plan trek. Daardoor is bijvoorbeeld ons huishouden erg afhankelijk van mij. Als ik niet goed functioneer dan blijven er veel dingen liggen. Conclusie, meer uit handen geven en relaxed blijven. Ik ga het doen deze weg opnieuw bewandelen. Vallen en opstaan. Lopen tot ik er ben. Leren, ervaren en doen. Dat wou ik graag even met jullie delen. Dank voor het luisterend oor. Liefs, Lissey

2 opmerkingen:

  1. Heel herkenbaar. Nu even een pas op de plaats en met stapjes vooruit. Probeer te genieten van de kleine dingen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank voor je bericht! Inderdaad even pas op de plaats en genieten. Gelukkig doe ik dat laatste wel, daardoor laadt die batterij weer op, maar pas op de plaats vind ik lastig!

      Verwijderen